België

Vlag België

In Breda haak ik aan op de bekende St. Jacobs route naar Santiago de Compostela in Spanje. Deze route volgt rustige, niet-toeristische, goed geasfalteerde wegen en verbindt vele historische pelgrimsplaatsen. Pelgrims uit heel Europa trekken al eeuwen achtereen naar de Spaanse stad. Vandaag steek ik ook de grens over naar België. 

Fietsen in België is toch weer heel erg anders dan fietsen in Nederland. Zodra je de grens passeert waan je je overduidelijk in het buitenland. En het land heeft dan ook veel te bieden. De Ardennen, vlakke gebieden, gezellig volk en natuurlijk Vlaamse frieten !

Mijn route door België:
Route België
Route door België. Klik om te vergroten.

Dagboek: Nederland – Mali:

2010/07/18 Viersel/Denderhoutem – Dit is het !! Een strak blauwe lucht, een zonnetje en een klein beetje wind.. Heerlijk. Dit was wat ik in mijn hoofd had toen ik op pad ging. Het eerste doel is Lier (Lierre) en daar kom ik al vrij vlot aan. De klokken van de grote kathedraal luiden uitnodigend maar na een klein toeristisch rondje door de binnenstad zoek ik toch snel de route weer op. Van wat ik gezien heb is het een erg mooie stad, maar met al die kasseien straatjes werd ik zo door elkaar geschud dat het wel leek op een spelletje dokter bibber….. Door naar de andere grote stad op het programma dan maar. Mechelen (Malines). De route loopt hier dwars door het centrum dus hoef ik daar geen omweg voor te maken en gelukkig valt het ook mee met de kasseien straatjes. Midden in het centrum op de Grote Markt stop ik voor een lunch en een colaatje. Ik had geloof ik geschreven dat ik geen dure lunches meer zou doen, maar hier als eerste grote belgische stad, een terrasje en een zonnetje.. Je kunt het zwak noemen..
Even na Mechelen bij Kapelle-op-den-Bos sluit ik aan op de Leirekensroute, een bijna vlak fietspad dat ligt op het traject van een oude spoorlijn. Hier is het weer tijd om verkeerd te rijden want op het moment dat de Leirekensroute afwijkt van de nieuwe spoorlijn blijf ik vrolijk een paar kilometer langs het spoor door fietsen. Op het moment dat dat fietspad me Lebbeke inleid zie ik mijn fout in en ga ik weer een stukje retour. Met mij aan het stuur gaat de afstand vast langer worden dan die in het boekje staat aangegeven.
Het landschap in Belgie is tot nu toe niet zo heel bijzonder. Veel maisvelden en af en toe wordt er wat tarwe verbouwd tussendoor. Dan was Nederland afwisselender, daar liepen zo nu en dan ook nog wat koeien..
In de gids staat een goede camping een stukje achter Aalst en 5 kilometer buiten de route. Na even zoeken en 10 kilometer fietsen kom ik uiteindelijk aan en is het tijd om de pizza op te warmen !

Veel wegen van betonplaten.
Veel wegen van betonplaten.

2010/07/19 Denderhoutem/Tournai – Een ochtend lang volgt de route het riviertje de Dender, deze kabbelt rustig door de akkers en langzaam aan wordt het landschap wat heuvelachtiger. Daar heb ik voorlopig weinig last van omdat de route de loop van de rivier blijft volgen. Verkeerd rijden is er zo ook niet bij want met het water aan de rechterkant kan het niet misgaan. Onderweg wordt er nu af en toe getoetert en gezwaaid en een visser langs de oever roept ‘Compastella’ en na een bevestigend antwoord komen twee duimen tevoorschijn. Ook werd ik nog even aangezien voor de postbode door een loslopende peuter. Dat terwijl ik meer op een fietsend wasrek lijk gezien de kleren de afgelopen nacht niet goed gedroogd waren en er nu aan elke tas wat hangt uit te wapperen.
De Belgen hebben ook iets leuks uitgevonden. Snelheidsdrempels voor fietsers. De meeste zie ik daar met redelijke snelheid overheen gaan, maar met 20 kilo bagage erbij moet ik vol in de remmen anders wordt ik volledig door elkaar geschud. Ik zie het maar als een gratis fitness oefening, daar hebben ze tegenwoordig ook van die trilplaten. De beleving zal ongeveer hetzelfde zijn lijkt me.
Aalst en Ninove vliegen voorbij. Geraardsbergen (Grammont) besluit ik even in te rijden en dat is meteen het eerste heuveltje van de dag. Even na Geraardsbergen rijd ik Wallonie binnen en dit is ook de taalgrens. Al fietsend probeer ik me te herinneren wat er nog aan Frans is blijven hangen van school en voorgaande reizen. Dat blijkt vervolgens niet zo heel veel te zijn, want ik ben al snel door de woordenschat heen.
Bij Lessines verlaat ik de oever van de Dender en stort ik mij het heuvellandschap in om door te rijden naar Tournai. Het eindpunt voor de dag.

Compostellae
Nog 1789 km naar Santiago.

2010/07/20 Tournai/les Rues-des-Vignes – De dag begint met een wedstrijdje, nog voor mij op de Schelde varen twee binnenvaartschepen en met een vaartje van 17km/h weet ik ze na verloop van tijd allebei in te halen. Dat soort dingen maakt de dag meteen goed en dat komt mooi uit na een nacht met aan één kant van de tent een doorgaande weg en aan de andere kant een kinderfeestje. Ik ben blij dat ik nu rustig zit op een natuurcamping wat een leuk boerderijtje van madame Martine is.
Nadat ik Tournai uitfiets volg ik dus een tijdje de Schelde en kom ik door het witte land met de oude kalkovens van Calonne. Dit gebied hoort bij het Schelde natuurpark maar naar mijn idee zie ik alleen maar veel industrie. Ter hoogte van Antoing verlaat ik de rivier en steek ik even later net na Rongy de franse grens over wat ik vier met een blikje Ice Tea, twee tomaten en een banaan. Dit is het gebied waar de Tour de France ook langs is gekomen wat wel blijkt uit de vele aanmoedigingen die op de weg zijn geschreven. Ik herken ook meteen de heuveltjes waar die renners zo op zaten te zwoegen. Die heuveltjes zijn overigens best te doen, maar dat zal ook wel komen omdat ik met een kwart van de snelheid van de tour naarboven kruip. Zo zie je wel meer van het landschap om je heen bedoel ik maar.
De rest van de route kom ik langs veel graanvelden die op dit moment volop worden geoogst. Ik probeer mijn snelheid dan ook zo te timen dat ik net langskom als de combains het verst van de weg zijn verwijderd om te voorkomen dat ik in een wolk van graanstuif terecht kom. Bij Cambrai snuif ik nog even mijn dagelijkse portie cultuur op en als ik de stad uitkom volgen de laatste kleine klimmetjes tot les-Rues-des-Vignes. Een leuk dorpje dat koning Dagobert in 640 aan de abdij van Cambrai schonk.

< Nederland | Frankrijk >

Alle foto’s van dit deel van de fietsreis naar Mali – (België)